“Unë e krijova Gileadin. Gjykata supreme po e bën atë të realitet.” Margaret Atwood.
Gjykata Supreme e Shteteve të Bashkuara i
dha fund sot të drejtës kushtetuese të grave për të abortuar duke e kthyer
vendin gjysmë shekulli pas, në ato kohë të errëta kur gra dhe vajza vdisnin viktima
të praktikave jo-profesionale dhe kushteve të këqija me të cilat kryheshin ilegalisht
ndërhyrje në trupin e tyre. Praktikisht, ky është kurorëzimi i suksesshëm i përpjekjeve
të evangjelistëve dhe fundamentalistëve të krishterë për të tërhequr për hunde
politikën amerikane.
Teksa prej dhjetëvjeçarësh në pjesën dërrmuese
të vendeve demokratike të botës e drejta e grave për të vendosur mbi trupin e
tyre është hequr nga diskutimi shoqëror duke u parë si çështje e zgjidhur, në
Amerikë ajo ka mbijetuar si një ndër pikat më të nxehta të debateve politike.
Kjo në sajë të ndikimit dhe forcës financiare të qarqeve ekstremiste fetare.
Ishte pikërisht synimi për të arritur te
kjo ditë arsyeja përse fundamentalistët e krishterë e vunë arsenalin e tyre
politik në mbështetje të një figure moralisht të diskretituar si Donald Tramp,
i cili ua shpërbleu mbështetjen duke përzgjedhur kandidaturat që ata i imponuan
për në Gjykatën Supreme. Përmes manipulimeve dhe shfrytëzimit të fuqisë së votës
në Senat kundrejt praktikave të mëparshme, ai arriti të emërojë tre prej tyre,
Neil Gorsuch, Brett Kavanaugh dhe Amy Coney Barret dhe të përmbysë ekujlibrin e
gjykimit në institutin më të lartë të drejtësisë amerikane.
Natyrisht, Trump e gënjente mendja se
gjykatësit e emëruar prej tij do t’ia mbanin mend nderin dhe do t’ia kthenin
borxhin kur të vinte puna për të kontestuar zgjedhjet. Por nuk ndodhi ashtu
sepse gjykatësit dhe turma e evangjelistëve që iu rrinte nga pas nuk e shihnin
veten të detyruar ndaj Trumpit, por ndaj synimit për ta kthyer Amerikën në
teokraci. Trampi për ta ishte thjesht vegël e përkohëshme për të arritur një qëllim
strategjik.
Vendimi i sotëm shihet si një bombë e lëshuar
pa përgjegjësi në shesh-betejën e ashpër të përplasjeve shoqërore që kanë përfshirë
prej kohësh Shtetet e Bashkuara. Ndërkohë që pritet që ajo të pasohet nga
tronditje të forta, efekti afatgjatë është vështirë të parashikohet. Le të
shpresojmë që të jetë një alarm për të zgjuar njerëzit dhe veçanërisht gratë në
të dy krahët e spektrit të ashpërsuar politik dhe për t’i rikujtuar të gjithëve
se prapa tymnajës së lehtë të problemeve dytësore të përemrave dhe mbiemrave
gjinore, fshihet artileria e rëndë që shkatërron themelet e të drejtave të tyre.
*Gilead është Amerika imagjinare në
distopinë e Margaret Atwood “The Handmaid’s Tale” që në shqip është përkthyer “Rrëfimi
i Shërbëtores.”
