“Një komb një pasaportë”

Aleanca Kuq e Zi i kërkon parlamentit ndryshimin e “menjëhershëm” të Kushtetutës në dispozitat për dhënien e shtetësisë shqiptare dhe “kërkon me forcë“ dhënien e pasaportave shqiptare për çdo qytetar me origjinë dhe kombësi shqiptare kudo që jeton si: Shqipëri, Kosovë, Maqedoni, Mal të Zi, Greqi, Serbi apo në diasporë.
Lëvizja e fundit është një tërheqje taktike e Aleancës nga politika e saj e mosnumërimit. Të paktën, Aleanca pranon numërimin deri në “një”, gjë që duket edhe në kërkesën për ndryshimin e “menjëhershëm” të pasaportës, si edhe në politiken e re Një komb, Një pasaportë - numri një përsëritet një-një-një herë.
Në kërkesën e saj Aleanca, si pjellë e mendjeve më të ndritura ligjore të vendit, bazohet në të drejtën ligjore ndërkombëtare për ndryshimin e kushtetutave me peticione organizatash, gjë që përbën bazën e demokracisë. Gjithashtu, kërkesa e Aleancës për pajisjen me pasaportë shqiptare të qytetarëve të kombësisë shqiptare në Greqi i bashkëngjitet logjikisht kërkesës së Aleancës për mosnjohjen (mosnumërimin) pasaportave greke lëshuar qytetarëve me kombësi greke në Shqipëri. Kërkesa bazohet në parimin themelore të shovinizmit ndërballkanik, sipas të cilit e drejta ime quhet kombëtare, e drejta jote quhet shoviniste, prandaj unë kam me shumë të drejtë se ti.
Pasi të ndryshohet Kushtetuta si rezultat i peticionit, Aleanca ka ndërmend të nxjerrë edhe një peticion tjetër për të pajisur me pasaportë kombëtare shqiptare në retrospekt të gjithë qytetarët e botës (të gjallë e të vdekur) që mendohet të kenë qënë shqiptarë. Po përgatitet një listë e detajuar dhe janë porositur pasaporta shqiptare për vlonjatin Aleksandër i Maqedonisë, dardanin Kostandini i Madh, astronautin Alen Shepard, fizikantin Albert Ajnshtajn, aktorin Roberto Deniro, futbollistët Ziko, Maradona, Zidan, Krojf, dhe gjithë ekipin kombëtar të Spanjës, përmetarin Majkëll Xhekson, 26 Papë të Vatikanit, Presidentët amerikanë Xheferson, Washington, Bush (i vogli, se të madhit nuk i takon), shkrimtarët Ernest Heminguei dhe Luan Tolstoi, dy nga gratë e Henrikut të Tetë, Mao Ce Dunin, Princeshën Diana dhe, natyrisht, Kate Midleton. Po gërmohet për t’i gjetur ndonjë gjë Madonës dhe Justin Biberit.
Aleanca Kuq e Zi propozon gjithashtu që qeveria shqiptare të krijojë edhe Ministrinë e Pasaportave, e cila do të merret kryesisht me gjetjen e njerëzve që iu takon pasaporta shqiptare dhe lëshimin e këtyre pasaportave për ta.
Dhënia e pasaportave do të sigurojë supremacinë shqiptare në Ballkan dhe Euroë dhe do të zgjidhë shumë nga problemet e shoqërisë së sotme shqiptare, duke përfshirë edhe paaftësinë për të numëruar votat.
Agjencia e lajmeve AK

Bisedë në studio 4

Tym

Drejtuesi i Emisionit - Me rastin e 31 Majit, ditës Botërore të Duhanit, Instituti i Shëndetit Publik në Tiranë, njoftoi se Shqipëria renditet e dyta në Europë, pas Turqisë, në përdorimin e duhanit. Sipas të dhënave të institutit, rreth 40 përqind e shqiptarëve thithin dhe nxjerrin tym rregullisht. Shqetësuese është veçanërisht dukuria e shtimit të femrave tymuese. Sipas tij, gratë në qytete tymosin 2.5 herë më shumë se gratë në fshatra. Për të diskutuar rreth këtij problemi të rëndësishëm kemi ftuar në studio Kryetarin e Shoqatës së Pavarur të Duhanxhinjve pa Kufi, zotin Zylyftar Çibuku. Mirëseerdhët në studio.
Zylyftar Çibuku – Mirëse ju gjeta! A mund ta ndez një duhan?
Drejtuesi i Emisionit – Më vjen keq, por në studiot televizive…
Zylyftar Çibuku (duke ndezur cigaren) – Ju falemnderit. Doni një cigare?
Drejtuesi i Emisionit – Më falni, por…
Zylyftar Çibuku – Hë ore, se s’u bë qameti. Pronarin e televizionit e kam timin. Nuk thotë gjë.
Drejtuesi i Emisionit – Meqë qënka puna kështu…(merr një cigare, e ndez dhe rehatohet). Si të duket fakti që renditemi pas Turqisë?
Zylyftar Çibuku – Të renditesh pas Turqisë është vend nderi. Populli yne ka një shprehje: Pi duhan si Turku. Turqit janë të famshëm për duhan. Duhan e kafe. Ne mendojmë se nuk do të jetë e largët dita kur, me pak përpjekje, do t’ua kalojmë edhe turqve.
Drejtuesi i Emisionit – Më fal, por ju e shihni këtë si pozitive?
Zylyftar Çibuku – Të jesh në vend të dytë ne Europë? Je në vete? Më thuaj një fushë ku ne jemi në vend të dytë ne Europë dhe ku pretendojmë seriozisht të zemë vendin e parë.
Drejtuesi i Emisionit – Hmm! Ndoshta…nuk e di…di që ne vijmë mbas Moldavisë për trafikimin e …
Zylyftar Çibuku – Moldavisë, Rumanisë, e ca të tjerëve. Të dytët nuk jemi asgjëkundi.
Drejtuesi i Emisionit – Megjithatë, duhani është negativ.
Zylyftar Çibuku – Varet si e merr. Tymosja e duhanit është liri, demokraci. Ja, ne pijmë duhan këtu në studio, ndërsa në të katër anët e botës kjo është e ndaluar.
Drejtuesi i Emisionit – Po fakti që duhani po përhapet kaq shumë te gratë qytetare, nuk iu shqetëson?
Zylyftar Çibuku – Kjo është shenjë emancipimi, zhvillimi shoqëror. Gratë dhe vajzat tona lëshojnë tym. Janë, siç i thonë në perëndim, HOT.
Drejtuesi i Emisionit – Po gratë e fshatit. Atje përqindja e përdorimit të duhanit nga gratë është shumë më e ulët.
Zylyftar Çibuku – Do t’i kthejmë edhe ato në Hot. Shoqata e Pavarur e Duhanxhinjve pa Kufi ka një plan të detajuar. Unë këtu mund t’iu them që, në vija të përgjithshme plani parashikon punën në dy drejtime – sjelljen e grave të fshatit në qytet dhe punën për emancipimin drejtpërdrejt të atyre që jetojnë në fshat.
Drejtuesi i Emisionit – Po plane të tjera, a ka Shoqata juaj?
Zylyftar Çibuku (duke ndezur edhe një cigare tjeter) – Doni edhe një cigare? Merre, mos ma kurse, se mua më vijnë qyl nga një fabrikë cigaresh. Edhe ju të kamerave, ndizeni nga nje. Ashtu. Po ju, zonja regjisore? Apo zonjushë? Merre, merre edhe nje tjetër ta kesh për pastaj. Eh, ku e kishim fjalën?
Drejtuesi i Emisionit – Po iu pyesja për planet e ardhme të Shoqatës.
Zylyftar Çibuku – Ne synojmë t’i sjellim qytetarit (dhe fshatarit) shqiptar lirinë e plotë të duhanpirjes. Si pa e kuptuar, duhani është kufizuar mjaft në disa mjedise. Shpresojmë t’i rrimarim dhe t’ua kthejmë duhanxhinjve këto mjedise.
Drejtuesi i Emisionit – Për cilat mjedise e keni fjalën?
Zylyftar Çibuku – Së pari, për autobuzët. A ju kujtohen kohët e arta kur hipje në autobuz dhe e ndizje cigaren gjithë qef? Tani s’të lë njeri. Madje, ka edhe nga ata që të shohin me inat. Pastaj, janë sallat e koncerteve, teatrove dhe kinemave.
Drejtuesi i Emisionit – Vërtet, ju synoni t’iu riktheni duhanxhinjve autobuzët dhe sallat e koncerteve? Deri këtu doni të arrini?
Zylyftar Çibuku – Edhe më tej, i dashur mik. Edhe më tej. Synimi ynë final nuk janë autobusët, por avjonët. Kur t’ua kemi kthyer qytetarëve të drejtën të tymosin nëpër avjonë, atëherë me siguri do t’ia kemi kaluar edhe Turqisë. Atëherë ka për t’i dalë tymi në të katër anët.