Nga rubrika
“Në 70-vjetorin e Çkërdhimit të Vendit”
Të më falin
miqtë për futjen e një fjale të konsideruar si e papërdorshme në shqipen e
shkruar, por unë s’gjeta fjalë tjetër dhe është një analizë që duhet ta bëj
medoemos. Duhet ta bëj se është e nevojshme të bëhet dhe se s’më del e keqja po
s’e bëra.
Shikoni
gazetarin të pozicionuar në të dy fotografitë dhe vini re ndryshimin e
pozicionit të bythës. Në figureën 2 gazetari e ka mbështetur bythën plotësisht
në karrige, ndihet rehat dhe i sigurt. Trupin e mban drejt dhe shtylla
kurrizore duket se është fare në rregull. E vështron të intervistuarin – që
gjithsesi nuk është njeri pa pozitë, është Ministër i Brendshëm – në bebe të
syrit, pa iu lëkundur fare qerpiku. Ka veshur një kostum blu – simbol i
pushtetit, forcës, sigurisë, autoritetit, që ia jep të qënit gazetar i një
rubrike të rëndësishme.
Në figurën 1
intervistuesi ndodhet përballë Hienës, Vampires, Panterës së Zezë, Zonjës,
Shoqes, të Shoqes, Nanës Mbretëreshë, gruas së atij. Duket sikur gjithë titujt
dhe autoriteti i plakës i kanë kaluar mbi supe intervistuesit dhe ia kanë
përkulur shtyllën kurrizore, e cila, në mungesë të palcës, ka marrë trejtën
hark. Supet janë lëshuar poshtë, dhe kostumi ngjyrë kafe – ngjyrë dominuese e
kostumeve në kohën kur e intervistuara vriste dhe priste pa ia bërë syri tërr,
është tërhequr në maksimum.
Por, mbi të
gjitha flet pozicioni i Bythës së intervistuesit.
Bytha është
mbështetur në qoshe të ndenjëses. Gjysma ka dalë jashtë, si për të thënë:
“Zonjë, Shoqe, Mbretëreshë, Vejushë, Trashëgimtare, Vazhdimtare, unë që po të
intervistoj nuk jam as ulur as në këmbë, as në bythë, as jashtë bythës. Unë dhe
bytha ime janë si të duash ti që të jemi. Në çfarëdo pozicioni që do ti. Trupin
po e mbaj të përkulur në shenjë respekti dhe adhurimi. Ndërsa për bythën vendos
ti. Unë s’kam ç’të bëj. Po ta le në dorë, bëj me të ç’të duash.”
Natyrisht,
Zonja – me që ra fjala, ai mund t’i drejtohesh me “Zonja” një monstre si
Nexhmije Hoxha?! Normalisht, po të jesh militant komunist do duhet t’i drejtohesh
me “Shoqja”, siç i drejtoheshin dhe referoheshin gjithë bythecët servilë në kohën
kur ajo ua kishte jetën në dorë. Po t’i drejtoheshe në atë kohë me “Zonja” ajo
të fuste në burg dhe të bënte të të harroheshin kockat. Ty, dhe gjithë sojit e
sorrollopit tënd. Me breza. Seriozisht, kjo është dilemë e madhe. As “Zonja”
dhe as “Shoqja” nuk vlejnë për këtë rast. Më e ndershmja do të ishte t’i thoshe
“Shoqja Kriminele”, po s’besoj se ajo do të pranonte të intervistohej me këto
kushte. Mund t’i drejtohesh thjesht me Nexhmije, ose Nexhi, për shkurt, por do
të prishje gjithë konvencionet e mirësjelljes në një media moderne dhe do t’i
tingëllonte keq dëgjuesit. Po a s’i ke prishur gjithë konvencionet e mirësjelljes
në një media moderne duke ftuar në studio një kriminele të atij kalibri dhe
duke i dhënë rast të vjellë në ekran dozën e zakonshme të propagandës që është
mësuar ta vjellë për 70 vjetët e fundit të jetës së saj? Është vërtet bela dhe
s’di si të bëjë njeriu i shkretë. Ndoshta kjo është një arsye më tepër për të
mos e intervistuar atë qelbësirë. Ngdo që ta kthesh, duhet të bësh një
kompromis me veten, domethënë duhet t’i japësh hark shtyllës kurrizore.
Desha të them
që natyrisht, monstra i di të gjitha këto që mendon i përkuluri përpara saj.
Ajo e di mirë që ai e ka shitur ose dhënë falas bythën që përpara se të bëhet
intervista, duke rënë dakort me pyetjet që do të bëhen dhe përgjigjet që do të
merren. Ajo e di që atë bythë në cep të ndenjëses, as të ulur, as të pa ulur, ajo
e ka krejtësisht në dorë dhe mund të bëjë ç’t’i dojë qefi me të - ta hapë, ta
shqyejë, ta mbushë me sende të rastit, ta kthejë mbrapsht, ta flakë tutje, t’ia
dhurojë ndonjë veterani me rastin e përvjetorit të çlirimit. Sa për bythën e
vet, pasi e ka fshirë mirë e mirë me surratin e intervistuesit, Zonjëza plakë e
ka vendosur butë - butë jo vetëm mbi kolltuk, por edhe mbi një jastëçkë të
bardhë - që në fakt, mund të mos jetë fare jastëçkë, por mund të jetë thjesht
dinjiteti ose personaliteti i intervistuesit i mbushur me qime. Çfarë qimesh?
Nuk po vazhdoj në këtë linjë se boll banale e kam bërë analizën deri këtu.
Nganjëherë
s’ka fare nevojë ta dëgjosh një intervistë. Mjafton të analizosh pozicionet e
bythëve. Disa bythë flasin më shumë dhe më qartë se gojët respektive.
No comments:
Post a Comment