Padyshim gjella me pa shije që
na u servir këtë javë ishte ajo biseda në studion e Fevziut e Kryeministrit Edi
Rama. Ishte jo vetëm pa shije, por edhe e prishur, e qelbur, nga ato gjellët që
të shkaktojnë të vjella dhe diharre. Një gjellë që përzjente arrogancën dhe
rrugaçërinë e Kryeministrit me nivelin mizerabël profesional, etik, dhe
kulturor të atyre që kishin ardhur ta vinin me shpatulla për muri.
Më shumë se gjithçka tjetër
rropullitë e barkut t’i përzjente fakti që ja ku ishin, pesë gazetarë - analistë,
kryeredaktorë, figura të shquara me Kryeministrin përballë, me rastin më të mirë
për ta mbërthyer objektin e sulmeve të tyre, me mundësinë e pastër për ta vënë
atë me shpatulla pas muri dhe rezultati ishte një vrimë në ujë. Asnjë prej tyre
nuk ishte në gjendje të parashtronte dhe të mbështeste një argument për të qënë.
Gjysmë ora e parë e
diskutimit u hodh në plehëra me debatin idiot për blindimin e xhamave të makinës.
A thua se të qënit apo të mos qënit e blinduar makina kishte ndonjë farë rëndësie.
Pastaj u kalua në temën edhe më idiote – pse kishte dalë Rama në fotografi me
një person i cili më pas është dënuar, një tjetër argument që nuk i prishte
asnjë punë Kryeministrit. Pastaj...
Pastaj unë e ktheva TV në gjëra
më interesante dhe më pak acaruese dhe do ta kisha harruar fare shijen e asaj
gjelle të pështirë sikur të mos më ishte çfaqur përsëri tani në fundjavë, kësaj
rradhe nga kjo anë e oqeanit, si për të vërtetuar edhe një herë që edhe ne që
jetojmë përtej kufijve shqiptarë jemi, nuk kemi ndryshuar.
Në të katër anët po qarkullon
një letër që një vajzë shqiptare që kryen punë kërkimore në Universitetin e
Otavës i ka shkruar Kryeministrit të Kanadasë Trudo ku i shpreh indinjatën për
takimin që ky ka pasur me Kryeministrin shqiptar Edi Rama dhe për faktin që e
ka quajtur atë mik. Kjo është njëlloj si të fillosh t’i diskutosh Ramës
blindimin e makinës.
Kanadaja ka vënë kandidaturën
për në Këshillin e Sigurimit. Është në praktikën e të gjithë shteteve që
kandidojnë për forume të ndryshme të OKBsë që të bëjnë fushatë për të mbledhur
sa më shumë vota. Në këtë kuadër diplomatët dhe drejtuesit e shteteve kandiduese
takojnë diplomatë dhe drejtues të shteteve të tjerë që janë anëtarë të
Organizatës së Kombeve të Bashkuara. Kjo është praktikë mëse normale dhe rëndom
shfrytezohen forume ndërkombëtare ose samite, siç ishte Konferenca e Munihut për
Sigurinë, në të cilat mblidhen disa
kryetarë shtetesh dhe mund të realizohen disa takime brenda një kohe të shkurtër.
Thjesht kërkohet vota dhe, ndoshta, si shkëmbim premtohet një favor i të njëjtit
standard. Në këtë kuadër Trudeau takoi edhe Presidentin e Iranit, megjithë marrëdhëniet
e tensionuara midis dy vendeve dhe megjithë reaksionin që mund të ketë brenda
Kanadasë për këtë. Takimi i Trudosë me Ramën ka qënë brenda kësaj logjike dhe
mua nuk më duket se mund të nxjerrim konkluzione nga ky takim - as që Rama është
i larë sepse ka takuar Trudonë, as që Trudoja është i ndohtur se ka takuar Ramën.
Në
anglisht ka një shprehje: “What doesn’t kill, makes you stronger,” që pak a
shumë përkthehet Po s’të vrau, të forcon. Kuptimi i kësaj shprehje është edhe që
sulmet e dobëta, të paargumentuara, lehjet dhe sharjet e pambështetura në
fakte, nuk bëjnë gjë tjetër veçse i rrisin imunitetin dhe ndoshta edhe
prestigjin atij që sulmohet. Një nga arsyet e forcimit të pozitave të Ramës është
paefektshmëria e opozitës dhe atyre që e kundërshtojnë. Rama nuk mund të
detyrohet të ikë duke i vënë përpara fakte të paqëna ose argumenta pa vlerë.
Rama mund të detyrohet të ikë vetëm me arsyetim bindës, me fakte të pakundërshtueshme,
me logjikë dhe pa emocione boshe. Jo rastësisht, deri më sot fushata më e
efektshme kundër tij ka qënë mbrojtja e Teatrit Kombëtar.
No comments:
Post a Comment